Wiedzma bloguje (Czarownicująca): Good bye, Złociutka

wtorek, 14 lipca 2020

Good bye, Złociutka


Nie, nie żegnam się z blogiem ani z Wami :D
Ale chciałam napisać o pewnym pożegnaniu...


15 maja pożegnałam się ze Złociutką.
Była ze mną od kilku lat. Wiedziałam, że nasz czas razem jest policzony...

Nie był to idealny związek, oj nie!
Ale była moją pierwszą. A pierwszej można wiele wybaczyć, prawda? ;)

Złociutka była kapryśna i marudna, super wrażliwa i dosadnie domagała się respektowania swoich potrzeb. Potrafiła strzelić focha w środku nocy, bo było jej za zimno. To już nie była asertywność, to już bierna agresja...
Ale było milion dobrych stron tej znajomości. Pokazała mi nowe odmiany wolności. Z nią świat dosłownie stał się większy, alternatywy liczniejsze i często ciekawsze.





Przy okazji nauczyła mnie odpowiedzialności za siebie i innych. 
Dzięki niej dowiedziałam się, na kim mogę tak naprawdę polegać - na starym znajomym czy na przypadkowym przechodniu. 

Była świadkiem ważnych chwil w moim życiu. Kibicowała rodzącej się miłości.

Pod koniec nie była już piękna i gładka, ale styrana życiem.

Dziękuję Ci, Złociutka!
A teraz pędź po niebieskich autostradach, już czas!


*RIP*
Fiat "Złociutka" Seicento, 2003-2020

* * *

Nie umiem w pożegnania. 
Czas zacząć się ich uczyć, bo są jedynym, co w życiu jest pewne. Ludzie i stworzenia wokół nas kiedyś odejdą, z czasem na zawsze.
Miesiącami przechodziłam "żałobę" po rozstaniu z chłopakiem, latami po rozpadzie przyjaźni.  Unikam pogrzebów jak ognia, bo ryczę jak bóbr, a na pogrzebie ciotki dostałam głupawki (taki zabawny mechanizm obronny).
Przepłakałam miesiąc po śmierci kotki (ale tak naprawdę to nadal mi smutno).
Uczmy się żegnać. 

* * *

Eh, Nena! 
Spędziłyśmy razem trochę ponad rok, ale była wyjątkowym kotem...

4 komentarze:

  1. Myślę że smutek po utracie kogoś ważnego a nawet czegoś jest normalny i potrzebny aby zacząć nowy etap w życiu

    OdpowiedzUsuń
  2. :) mój passat za rok może zostać zabytkiem :) cały czas mu coś dolega jednak nie daje za wygraną, nadal mnie wozi i raczej szybko nie przestanie. mam do niego sentyment, jesteśmy razem od dawna. jestem ciekawa jakie auto będzie Twoim następnym.

    OdpowiedzUsuń

Czytelniku i Czytelniczko! Dziękuję za odwiedziny. Będzie mi miło, jeśli podzielisz się swoją opinią i włączysz się do dyskusji.

Lawina spamu zmusiła mnie do blokady możliwości komentowania anonimom - mimo wszystko zachęcam Was gorąco i czekam na komentarze!