Wiedzma bloguje (Czarownicująca): maja 2017

sobota, 27 maja 2017

Zmiany! I troszkę włosów :)



Witajcie :)

Nadszedł moment, w którym nie ma co się dłużej czarować - ten blog padł.
(Nie bójcie się, nie usuwam go, ale przestałam o nim myśleć jako o aktywnym, co uświadomiłam sobie w momencie pisania tego wpisu).

W tym roku obchodziłby niezły jubileusz - 4mln odsłon, 500 wpisów i 6 lat stażu - nieźle!
Odkryłyśmy razem przeciekawy świat kosmetyków, włosomanii, urodowego DIY i nikt nam tego nie zabierze :)


Ale stracił sens. To jest blog o włosach i kosmetykach naturalnych. Niestety potoczyło się tak, że włosy i kosmetyki przestały być moją pasją.
Eksperymenty przestały cieszyć a coraz bardziej frustrują. Poszukiwania skupiłam na innej dziedzinie - jak pomóc od środka.
Moje Hashimoto nabiera rumieńców, włosy i skóra szaleją - a ja mimo całej wiedzy i - uwierzcie! - masy cierpliwości nie mogę nic z tym zrobić. Za sukces można uznać dzień, kiedy włosy nie zatykają odpływu i dają się rozczesać. Dylemat "myć czy zgolić" pojawia się średnio co tydzień i chyba nie obcięłam ich jeszcze dlatego, że wyglądałabym jeszcze bardziej mizernie.

Oto jeden z lepszych dni - świeżo podcięte końcówki, kompres.

Druga rzecz - sama się zapędziłam w taką sytuację - na początku bloga postawiłam sobie bardzo wysoko poprzeczkę jeśli chodzi o styl i poziom wpisów. Publikując coś nie na temat, coś nieodkrywczego, ba - coś na luźno - sama czuję zgrzyt i niedosyt.

I nawet Blogger mi sugeruje, że czas się zdecydować - przez lata blog obrósł w dodatki i sam szablon jest tak ciężki, że wiesza się, zanim uda mi się coś zmodyfikować. Postawienie go na nogi pewnie wymagałoby trochę czasu i energii. A nie chce mi się już.

Ale nie bójcie się - nie odchodzę całkiem! Nadal jestem na Facebooku. Trochę więcej na Instagramie. No i tu zostawiam Wam 500 wpisów - jest co czytać!

A może nawet będę pisać? Bo nie umiałabym nie pisać. Pisanie to jeden z moich środków wyrazu - jedni muszą śpiewać, inni malować, robić zdjęcia, a ja muszę pisać (i eksperymentować) :) Pewnie będzie o czym, bo jak pochwaliłam się własnie na Fb - wyjeżdżam na trochę. Będzie się działo :) O ile będę miała czas, bo będzie się działo.



Zupełnie spontanicznie utworzyłam niedawno blogunia na Wordpressie. Czuję się trochę, jakbym urządzała nowe mieszkanie - bawię się szablonem, zbieram ciekawe grafiki, mam już nawet kilka pomysłów na wpisy. Konwencja z założenia o niczym, chociaż chciałabym zostać żeńskim Konradem blogosfery jeśli wena pozwoli :)

Obrazek jest linkiem do strony.

Na razie niewiele się dzieje, bo się pakuję i załatwiam.

Do zobaczenia!

czwartek, 25 maja 2017

Wiedźma mydli - część druga


Cześć!
Dzisiaj znowu będzie mydełkowo. I o tym, jak mydlenie zaskakuje.
Powyższy kolaż przedstawia efekt mydlenia z kilku ostatnich miesięcy.

Zacznę od ulubionych!

To mydełko na bazie rzepakowo-kokosowej (70:30) z dodatkiem dziegciu brzozowego. Powstało dla mojego K, który zużywa mi wszystkie dziegciowe kosmetyki, bo zapach mu się dobrze kojarzy.
Mydełko wyszło - hm... aromatyczne ;) pielęgnujące i bardzo miękkie. Rzepak daje miękkie mydło - zapamiętać!


Piękne różowe :D O ziołowym zapachu i naturalnym kolorze - z wywaru z korzenia rabarbaru. Wywar w trakcie ługowania wyglądał paskudnie, ale przerodził się w cudeńko :> Baza mydlana - rzepak, smalec i alkohol cetearylowy (utwardza kostkę). Mydło długo dojrzewało. Dzisiaj użyłam po raz pierwszy - i odpukać! jest przyjemne :)

A to moje mam-mieszane-uczucia:

Mamy koniec maja, a mydła jeszcze nie dojrzały. Zostało im bardzo wysokie pH. Z braku papierków mierzyłam odczyn kurkumą. Metoda nie jest superprecyzyjna, ale za to jaka malownicza :)


Tyle o mydłach :)

Ściskam!