Trudne sprawy. Mizofonia

Hej!
Założenie nowego bloga chyba pozwoliło mi przerwać blokadę pisarską. Może nie dzieje się na nim wiele, ale myślę znowu o pisaniu, tworzę szkice i zbieram siły!

Nasunął mi się temat trudniejszy, więc wracam z nim tutaj, bo chciałabym, aby wywiązała się dyskusja i dotarła do większego grona.

Złe dźwięki

Kto lubi dźwięk łamanego styropianu? Albo zgrzyt kredy na tablicy? Skrzypienie nienaoliwionych zawiasów? Zazwyczaj wywołują one ciarki i nieprzyjemne uczucia. Chcecie, żeby zniknął.
A teraz wyobraźcie sobie, że takich dźwięków jest więcej i otaczają was na każdym kroku, a ich działanie nie traci mocy. W takim przypadku możesz być mizofonikiem, jak ja.

Mizofonia (z gr. misos – nienawiść, phone – dźwięk), inaczej SSSS (Selective Sound Sensitivity Syndrome) – jeden z rodzajów nadwrażliwości na dźwięki. Chory na mizofonię doznaje silnie negatywnej emocjonalnej reakcji w odpowiedzi na określone odgłosy, szczególnie te wydawane przez innych ludzi, jak np.: głośny oddech, chrapanie, mlaskanie, pociąganie nosem, chrząkanie itp. Reakcję tę opisuje się często jako niemożliwą do opanowania mieszaninę złości i lęku, połączoną z psychicznymi i somatycznymi objawami reakcji walki i ucieczki. Osoba z mizofonią może nie tolerować różnej ilości dźwięków, przy czym najtrudniejsze do zniesienia są z reguły odgłosy wydawane przez najbliższych. [...] źródło - wiki

Odrobinę więcej światła na temat rzuca poniższy filmik.

Albo ten:

W wielkim skrócie - przyczyna jest taka, że mózg osoby dotkniętej problemem ma błędy w okablowaniu, przez co 1) mocniej reaguje na niektóre bodźce dźwiękowe 2) łączy je z silnymi emocjami 3) nie pozwala odwrócić od nich uwagi. Czemu akurat te bodźce? Nie wiadomo.

Jak widzicie - przypadłość przykra i ciężka do wytłumaczenia otoczeniu, przez to jeszcze bardziej przykra.

U mnie zaczęło się, gdy miałam naście lat i trwa. Niestety jest coraz trudniej, bo coraz więcej jest sytuacji, w których przebywa się wśród ludzi a coraz mniej wypada zwracać komuś uwagę. Wiecie - co innego brat, co innego współlokator. Co innego dobra koleżanka, co innego współpracownik albo nie daj bosze szef. Nieważne, czy to brak umiejętności (dzieci), kwestia kultury (Azjaci), problem zdrowotny (wiecznie zatkany nos, uciekająca sztuczna szczęka, strzelające stawy, nerwicowy odruch) czy zwykły brak ogłady.

Wyobraźcie sobie, że scena z filmu [0:48 - 2:08] nie dotyczy tego, że bohaterka nienawidzi tego faceta. To właśnie czuje mizofonik, jak żujesz gumę z otwartą paszczą albo siorbiesz herbatę, nawet jeśli kocha Cię nad życie. A co dopiero jak nie kocha.

Od lat zbieram techniki radzenia sobie z mizofonią, niestety działają średnio, więc najczęściej jeśli mogę - puszczam głośno muzykę / zakładam słuchawki albo opuszczam pomieszczenie.

Techniki radzenia sobie z mizofonią (pozbierane w internetach)

Zrelaksuj się. Odprężony mózg lepiej radzi sobie ze stresem, a tym jest dla niego ta sytuacja.

Stwórz swoją podstrefę komfortu, czyli uprzedź sytuację, np puszczając ulubioną muzykę, która sprawi, że dźwięki nie będą tak słyszalne.

Wytłumacz sobie. Często zracjonalizowanie sytuacji zmniejsza jej ciężar emocjonalny, a tym samym moc ("To dziecko pociąga nosem bo ma katar. Też mam katar i być może pociągam nosem nieświadomie". Czasem trochę złośliwie "Może osoba żująca głośno gumę sama ma problem* i dźwiękiem odgradza się od świata").

Przyłącz się, naśladuj. Kiedy ktoś mlaszcze bananem, ty też zjedz banana! Mózg słyszy własny dźwięk, który jest znajomy i przewidywalny i nie stresuje się albo stresuje mniej. Możesz próbować zsynchronizować się z inną osobą, ale może to zostać odebrane jako przedrzeźnianie.

Porozmawiaj, poproś, wytłumacz. Mało kto zdaje sobie sprawę, że go słychać, a tym bardziej, że komuś to bardzo przeszkadza, a raczej nie chce sprawiać komuś przykrości.**

Jeśli problem utrudnia normalne funkcjonowanie, warto zgłosić się do specjalisty - psychologa lub psychiatry. Mówi się, że terapia lekami antydepresyjnymi i przeciwlękowymi zmniejsza nasilenie objawów, podobnie szansę daje hipnoza i autohipnoza.

Moim zdaniem - warto zadbać o zdrowie układu nerwowego od strony diety, jeśli trzeba suplementów*** i trybu życia, w tym odpowiednia ilość snu i odrestaurowująca aktywność fizyczna****. Osłabiony organizm gorzej radzi sobie ze wszystkim.

*Znajoma pedagożka uważa, że każdy z nas ma jakieś stadium autyzmu.
**Zdarza się, że dana osoba potraktuje prośbę jako ograniczenie swojej wolności, potraktuje Cię jak wariata albo będzie robić na złość. Może ten... odgradza się?
***Powszechnie wiadomo o dobroczynnym działaniu na układ nerwowy magnezu i witamin z grupy B. Mnie w gorszych chwilach ratuje megadawka wapna, ale właściwie nie wiadomo, czemu działa.
****Joga. Basen. Kick-boxing ;)

Leczenie

Medycyna i nauka jeszcze nie znają sposobu na tę przypadłość, ale szukają.

Problem

Jednym z problemów związanym z owym problemem jest uczucie wykluczenia i odsuwanie się od ludzi. Z obawy przed brakiem zrozumienia albo negatywną reakcją rzadko proszę o współpracę, co kończy się unikaniem sytuacji społecznych. Wyobrażacie sobie seans w kinie z wszechobecnym popcorem? Obiad służbowy, na którym powinnaś błyszczeć intelektem? Zwykły dzień w biurze, z ośmioma osobami w pokoju, z których połowa wali w klawiaturę bo coś nie styka? Ba - randkę, pierwszą noc z nowym chłopakiem, przed którą modlisz się, żeby nie chrapał? Obiad rodzinny, na którym walczysz o pilota, żeby zamiast wiadomości poleciała muzyka, której nie lubisz ale lepsze to niż przykładowa scena z widelcem?
Utrudnia to też relacje z najbliższymi, bo kto chciałby mieć ciągle zwracaną uwagę, mrożące spojrzenia, rozmówcę, który chce od niego uciec jak najszybciej.
Jest też poczucie winy, bo doskonale zdaję sobie sprawę, że sama robię rzeczy, które przeszkadzają innym, ale nie mam na to wpływu.

https://www.pinterest.com/greiceL/misofonia/

Nie uwierzycie, ile osób w mojej nowe pracy żuje gumę z otwartymi ustami! Oczywiście znoszę w bólu i uciekam z moim wózeczkiem, bo głupio tak zwracać uwagę dorosłym. Ciekawe, bo nie miałabym najmniejszych oporów, żeby zwrócić komuś uwagę, by nie palił w moim towarzystwie albo przypilnować przygotowania i składu mojego jedzenia.

Czy są tu mizofonicy? Jak sobie radzicie?